Karel ende Elegast
Dimitri Leue
Vraie historie ende al waer
Mach ik u tellen hoorter naer
Zo begint Karel ende Elegast en meteen is duidelijk dat de schrijver wil dat je hem gelooft. Hij benadrukt de echtheid van het verhaal, vraagt toestemming om te vertellen en beveelt je om te luisteren. Over die twee verzen alleen al worden hele essays geschreven. In totaal zijn er 1419 verzen, genoeg voor een wikipedia aan tekstanalyse.
Een Vlaamse klassieker vol stof tot nadenken krijgt nieuw leven !
"Ik wil weten wie ge zijt, en waar ge op dit uur naartoe rijdt en hoe dat uw vader heet. En of ge als een kind ooit een konijntje hebt gehad dat vierkante keuteltjes scheet?"
Een engel geeft Keizer Karel ’s nachts de opdracht om te gaan stelen. Zo begint het avontuur van de koning met de prachtige baard. Een stichtend verhaal over trouw, vertrouwen en eervol gedrag.
Wannes Capelle, Jonas Leemans, Dimitri Leue en Inge Paulussen pompen nieuw bloed in de middeleeuwse versie.
"Ik breng voor u volgens het semafore alfabet: verzen 875-885. De mensen die die taal verstaan, zullen daarna een grote voorsprong hebben op de anderen. Geniet u even mee van mijn vaandels. In mijn linkerhand herkent u het vaandel van het Franse keizerrijk en zijn lelies en in mijn rechterhand herkent u het vaandel van heilig Roomse Rijk met de dubbele adelaar, samen vormen zij de vlag van Keizer Karel, heerser van dat al en meer."
Spel: Wannes Capelle, Jonas Leemans, Dimitri Leue en Inge Paulussen
Tekst & Regie: Dimitri Leue
Muziek: Antoon Offeciers. Antoon componeert muziek niet al te luid, maar luit genoeg.
Kostuums: Lynn Wauters. Lynn duwt maliënkolders onder haar naaimachine , tot de ijzerdraad haar laat stikken.
Decor: Antoine Waterkeyn. Antoine doet heel het theaterbeeld kunstzinnig kantelen.
Techniek: Sonista
Een productie van Leue vzw
Gerealiseerd met de steun van de Belgische taxshelter maatregel via Flanders Tax Shelter en CC De Klap Deurne
Elegast: Gij weet van stelen echt geen haar.
Karel: Misschien. Maar een kletskop is ook een kapsel!
Elegast: Wat wilt ge daarmee zeggen?
Karel: Dat ik stelen van de andere kant bekijk. En dat maakt mij een meesterdief.
Na Van den vos die amoc maecte pakt Leue een tweede tekst aan van de Canon om te voelen hoe woorden je kunnen verbinden met mensen van achthonderd jaar geleden en tegelijkertijd met mensen van Ieper tot Tongeren. Het gemeenschappelijke verbrijzelt afstand en tijd .