En altijd is het de vrouw
Na publicatie van Ik zal alles verdragen, ook mezelf (2023) werden nieuwe dagboeken van Leopold Flam ontdekt, onder andere over de cruciale periode 1940-1943. Deze boden Kristien Hemmerechts de kans om de complexe persoonlijkheid van deze fascinerende en getormenteerde man verder bloot te leggen. En altijd is het de vrouw toont een mens in zijn grootheid én kleinheid, zijn kwetsbaarheid en geldingsdrang, zijn wanhoop en blijvend geloof in zichzelf, en vooral in zijn onverzadigbare hunker naar de onbaatzuchtige liefde van een vrouw, een engel, een fee.
‘Het dagboek van de “Vlaamse Sartre”, dat je na één bladzijde niet meer kan wegleggen.’ – •••• NRC Handelblad over Ik zal alles verdragen, ook mezelf
Kristien is schrijver, en doceert creatief schrijven aan de toneelschool van Antwerpen en aan de KULeuven.
Over Hubertina Aretz publiceerde Kristien de historische roman Hubertina (2021). Samen met Guido Van Wambeke stelde zij het boek Ik zal alles verdragen, ook mezelf (2023) samen met fragmenten uit de dagboeken en briefwisseling van Leopold Flam. Hemmerechts redigeerde de getuigenis van Gerard Boyart en Maria Van Lommel, De beul was dood (2023).
Haar nieuwe boek En altijd is het de vrouw gaat verder in op de figuur van Leopold Flam. (De Geus - 2025)
Hubertina Aretz, Leopold Flam, Gerard Boyart en Maria Van Lommel zaten tijdens WO II alle vier in het verzet. Hubertina hielp tijdens de oorlog joden in Antwerpen en betaalde daar een zware prijs voor. Leopold Flam was een jood die werd opgepakt en Buchenwald overleefde. Hubertina en Leopold werden op 15 maart 1944 gearresteerd en naar een concentratiekamp gestuurd. De echtelieden Gerard en Maria werden op 19 januari 1944 gearresteerd en naar een concentratiekamp gestuurd.
Hubertina en Maria werden met dezelfde trein uit Antwerpen naar Ravensbrück gedeporteerd en zaten er ruim vijf weken lang in dezelfde quarantainebarak. Of ze met elkaar kennis hebben gemaakt is niet geweten, maar die kans is groot.Leopold en Gerard werden allebei zwaar mishandeld in de kantoren van de Antwerpse Sipo-SD, de Sicherheitspolizei-Sicherheitsdienst. Alle vier zijn ze erin geslaagd de extreme ontberingen en vernederingen te overleven, zij het ternauwernood.
En alle vier hebben ze over hun ervaringen een geschreven getuigenis nagelaten met concrete en levendige details.Kristien Hemmerechts vertelt hun verhaal aan de hand van fragmenten en foto’s. De voorstelling is een eerbetoon aan hun grote moed en wilskracht.
